Uzun bir aradan sonra selam. Günler aynı geçiyor. Havalar hala soğuk hala da çok fazla dışarı çıkamıyorum. Birazcık daha büyüdüm. Herşeyi anlıyorum artık. Hala cümle kurmaya başlamadım. Anne gel falan diyorum ama annemi yine de memnun edemiyorum. Sanırım kendisi üç kelimeli zincirleme cümleler kurmamı bekliyor:)) 19 aylığım artık. Dolu dolu bir buçuk yaşındayım yani. Beni gören teyzelerin ama bu daha küçük gösteriyo çok zayıf demeleri annemi çok sinir ediyo. Onun dışında günler oyun dolu ve çok renkli benim için. Kimilerinin ilgisini bile çekmeyen küçük detaylar benim bir anda kahkaha atmama sebeb olabiliyor. Mesela mutfak tülüyle ce ee oynamak, mutfak tülünün arkasından annemi öpmeye çalışmak gibi:) Şunu anlıyorum ki benim kahkahalarım annemi çok mutlu ediyor. Üzgün de olsa yorgun da olsa benim gülümsemem onun da gülümsemesine neden oluyor.


Kedileri çok seviyorum. Camdan bakıp onları görünce çok heyecanlanıyorum hele ki dışarda karşıma çıkarlarsaaaa. Keşke annem tutmama izin verse. Ama bana bi zarar verirler diye korkuyor sanırım.

Cumartesi ve Pazar günü yine evdeydik annecimle. Beraber kahvaltı yaptık. Sonra beni parka götürdü salladı bu kez ilk defa kaydıraktan da kaydım çok zevkliymiş o da çok beğendim. Cumartesi akşamı da Özge teyzeme gittik bebişi kutladık. Annem bebişe küçük hediyler aldı. Özge teyzem biraz halsizdi. Ben yine ortalığı karıştırdım bol bol. Napıyım ama onun da evinde karıştırılacak çok fazla süs var:)) Pazar günü de yollar kapalıydı seçim mitingleri yüzünden. Dedem aradı sakın yola çıkmayın dedi. Biz de anneanneme gitmedik yine evdeydik bol bol oyun oynadık. Ben biraz mızmızdım canım sıkılıyodu ama annem anlamadı bi türlü.