Evet sonunda bunu da yaptılar sevgili günlük. Bana ciğer de yedirdiler. Annem kendisi nefret etmesine ve ağzına koymamasına rağmen bana bir güzel yedirdi. Ama ben hepsini yemedim. Genelde iştahlı bir bebek olmama ve mamaları çok sevmeme rağmen ciğerin hepsini bitirmedim. Hatta birkaç kez öğürdüm. Annemdeki tiksinme enerji olarak bana mı geçti bilmiyorum artık. Sanırım annem gibi ciğeri fazla sevmicem. Onun dışında adımlarımı hergeçen gün fazlalaştırıyorum. Artık oturma odasından dış kapıya ya da mutfağa kadar yürüyerek ve hiçbir yere tutunmadan gidebiliyorum. Çabuk yorulmama rağmen her geçen gün daha fazla adım atıyorum.

İLK ATLI KARINCA DENEYİMİ

Dün akşam annem ve babamla Carousel'e gittik. Ben ilk kez atlıkarıncaya ve ordaki sallanan oyuncaklara bindim. Çok eğlendim. Sonra bana yürüyen komik bi örümcek aldılar. Sonra da eve döndük. Annemi ve babamı çok seviyorum...

Anlatmaya Cumartesi gününden başlıyorum. Cumartesi sabahtan doktor amcama gittik. Beni muayene etti, tarttı, boyumu ölçtü. Genel sağlık durumum çok iyi. Boyum 73,5 cm olmuş geçen aydan beri 1 cm uzamışım. Kilom da 9200 gr. 200 gr almışım. Baş çevrem 45 cm. Üç aydır aynı büyümedi:) Sonra bana aşı yaptı. Kızamık, kızamıkçık, kabakulak aşısı karma olarak. Aşı yapılırken çok ağlamadım buna herkes çok sevindi. Aşıdan sonra eve gittik. Öğleden sonra Özge teyzemle buluşup Bakırköy'e gittik gezmeye. Özlem teyzemle Egemen de geldiler. Onlarla önce bi cafeye gittik. Sonra Capacity'ye gidip yemek yedik. Sonra da gezdik mağazaları dolaştık. Annem kendine kitap bana Zara'dan bi tane gömlek aldı. Sonra da eve döndük. Pazar günü de anneanneme gittik. Ordan da Lütfiye Yengemlere gitmeye karar verdik. Ezginaz da gelmişti. Annem bol bol fotoğraf çekti. Bu arada adım sayımı hergün fazlalaştırıyorum. Ezginaz benden 5 ay büyük o yürüyor. Ben de ondan özenip peşinden bayağı bi yürüdüm.

Yarın 11:15'de doktor amcayla randevum var. Boyuma kiloma bakıcak, ayrıca bu ay aşım da varmış. Üfff ne güzel aşı olmuyodum 5 aydır nerden çıktı bu şimdi:( Doktordan sonra gezicez annemle. Özlem teyzem gelicek Egemen'le ve Özge teyzem. Pazartesi yazarım artık gelişmeleri. Bu doktor işi canımı sıktı yaaa.

İYİKi DOĞDUN MELEĞİM İYİ Kİ BİZİM KIZIMIZ OLDUN...

Eylülüm büyüyorsun... Artık bir yaşındasın. Daha birkaç gün oldu sanki seni kucağıma alışım, yanağımı meme sanıp emmeye çalışman, dilinden anlamadığım için seninle birlikte ağlamalarım, süt kokun. Daha dün gibi hastaneden eve gelişimiz, merdivenlerden yukarı çıkışımız ve seni yatağına yatırmam. Zaman çok çabuk geçiyor evet. Geçerken kimi zaman bize tarifi olmayan mutluluklar yaşatıyor kimi zaman da çook derin acılar. Biz bu sıralar ikisini birden yaşadık. 12 Ağustos Salı günü Aykut Abini kaybettik. Benim dayımın oğlu kuzenim. Ne mutlu ki bebeksin ve dünyadan haberin yok. Senin doğumgünü yazında bu acılı cümlelerin yer almasını hiç istemezdim ama anlatmak zorundayım. Doğumgünün daha büyük bi parti şeklinde olacaktı. Gülüp oynayacaktık ama olmadı. Senin ilk doğumgünün olduğu için pasta kesmeden bir fotoğrafın olmadan da geçmek istemedim. Ama aklım ordaydı bebeğim. Evlat acısı yaşanan diğer evde. Ve bir kez daha korktum anne olmaktan. Allahım ne büyük bir sorumluluk veriyorsun dedim. Sana bişey olmasın diye defalarca dua ettim. Allah bütün anne kuzularını korusun. Sana da uzun ve tatlı bir ömür versin bebeğim. Dilerim gözlerin hep mutlulukla parıldasın. Allah hep iyi insanlar çıkarsın karşına. Yeni ve ilk yaşın kutlu olsun. Seni çok seviyorum...

İLK ADIMLAR

Artık hiçbiryere tutunmadan 4-5 adım atabiliyorum. Kendi başıma yürürken çok heyecanlanıyorum. Sonra da dengemi kaybediyorum. Annem hep rüyasında yürüdüğümü görüyormuş. Yürümeye başlayınca onalara kök söktüreceğim haberleri yok:)) Bi de istediğim şey yapılmayınca çığlık atıyorum. Annem bu huyumu hiç sevmiyor.

Cumartesi günü Deniz teyzemlere gittik. Annemin bütün kankaları geldi yine. Bi tek Canan teyzem yoktu. Egemen adındaki küçük bebek yine geldi. Ya niye kimse ona dokunmama izin vermiyo ki. Ben çok merak ediyorum ama. Annem üçümüzün çok iyi arkadaş olacağımızı düşünüyo. Ama ben kızım Koray ve Egemen erkek ya beni aralarına almak istemezlerse. Sonra babam bizi almaya geldi. Olivyuma gittik gezdik annem Gürkan dayıma doğumgünü hediyesi aldı kendine bi kaç cici aldı sonra eve gittik. Pazar günü de anneannem geldi. Üsküp'e gitmişti memleketine tatil için. Bir ay kaldı geldi. Bana güzel güzel ciciler getirmiş. Bi de yanmış bronz olmuş:)) Beni öptü öptü çok özlemiş...

Günlükçüğüm, bu ay yeni geliştirdiğim yeteneklerim hakkında yazmak istiyorum. Şöyle ki:

Oyuncak telefonumu ve annemin telefonunu elime aldığımda alo yapıyorum,
Saat nerde dediklerinde duvarı gösteriyorum,
Elimle öpücük atmasını öğrendim el salladıktan sonra öpücük de atıyorum:)),
Müzik duyar duymaz kollarımı yukarı kaldırıp oynamaya ve zıplamaya başlıyorum alkış yapıyorum,
Molfixin reklamına bayılıyorum yaramazlığımı yarıda kesip televizyonun karşısına geçiyorum ve pür dikkat izliyorum eşlik ediyorum,
Pisiler nerde diyince pencereye doğru bakıyorum,
Dışarıda havlayan köpekçikleri taklit ediyorum,
Pisi pisi diyince elimle pisi çağırma hareketini yapıyorum,
Babam işten gelince ona doğru koşup başımı dizine dayıyorum,
Koy başını yastığına dediklerinde koyuyorum,
Annem bana takitçi maymunum diyor, çünkü onun ve herkesin öksürme ve gülme seslerini aynen taklit ediyorum:))
Tabaktaki makarnaları kendi başıma yiyebiliyorum ve buna bayılıyorum,
Al-ver hareketini de bu ay öğrendim nesneleri sırayla anneme sonra babama veriyor bitince de hepsini geri topluyorum:))

Birkaç gündür öksürüyorum ama yaramazlıklarıma son hız devam ediyorum. Cumartesi günü Koray'lara gittik. Egemen de geldi. Ben Egemeni çok merak ettim. Canlı ve hareket eden bir bebek çok ilgimi çekti:)) Ayaklarını oynatırken ayaklarına dokundum, yüzüne falan da dokunmak istedim ama annem izin vermedi:) Korayla da azıcık kapıştık. Elinden oyuncağı aldığım için çok kızdı ve ağladı sonra annem tekrar ona verdi sustu. Oyuncak da Egemenin oyuncağıydı bu arada. 126568 tane oyuncak içinden onun için kavga etmemiz de ilginçti zaten:)) Sonra annemler bizi aynı anda uyutmayı başardı ve mamalar yediler. Özlem teyzem bana pembe bi şapka almış. Annem ve ben çok beğendik. Hatta dönüşte hemen taktık şapkayı:)