Evet sonunda bunu da yaptılar sevgili günlük. Bana ciğer de yedirdiler. Annem kendisi nefret etmesine ve ağzına koymamasına rağmen bana bir güzel yedirdi. Ama ben hepsini yemedim. Genelde iştahlı bir bebek olmama ve mamaları çok sevmeme rağmen ciğerin hepsini bitirmedim. Hatta birkaç kez öğürdüm. Annemdeki tiksinme enerji olarak bana mı geçti bilmiyorum artık. Sanırım annem gibi ciğeri fazla sevmicem. Onun dışında adımlarımı hergeçen gün fazlalaştırıyorum. Artık oturma odasından dış kapıya ya da mutfağa kadar yürüyerek ve hiçbir yere tutunmadan gidebiliyorum. Çabuk yorulmama rağmen her geçen gün daha fazla adım atıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder