Sonunda yağdın kar. Küçük küçük başladın süzülmeye. İtiraf etmeliyim bu sefer pek heveslenmedim. Yana yana beklemedim. Yine kandıracağını düşündüm, göz kırpıp kaçacağını. Televizyonların bütün uyarılarına rağmen üstelik. Gayet soğukkanlıydım. Ama tuttun bu sefer beyaza boyadın heryeri. Küçük prenses de ilk kez tanışma şerefine nail oldu seninle.
Önce pencereden izledik seni ikimiz sarılarak hem de. "O yağmur değil değişikkkk" diye yorumlarda bulundu. Küçük burnunu pencereye dayadı "oo soğukmuş" dedi. Dışarı çıkmak aklına gelmedi. Teklif de etmedi. O gün öyle geçti senin nazlı süzülüşlerini izleyerek pencere arkasından.
Ertesi gün dışarı çıktık. Önceleri temkinliydi. "Anne ben bunu elime alıcam" diye önceden haber verdi. Sonra eline aldı inceledi. Ağzına sokmayı denemedi. Ufaktan kar topu da oynadık. Çok ama çok eğlendi. Tahmin ettiğimden fazla üstelik.
Yine gel olur mu? Bak bunu saymayız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder