32 aylık koca bir ablasın artık, kardeş fikrinden hala hoşlanmayan.
Günler o kadar hızla geçiyor ki. Sanki bir kasırgaya tutulmuş gibiyiz. Pazartesi günü başlayan hafta bir çırpıda göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Bi bakmışız hafta sonu gelmiş bile. Tabi bütün bunlara işyerindeki yoğunluk da ekleniyor ve bu doğrultuda çoğu şey yazamadan uçup gidiyor aklımdan. O kadar ilginç cümleler kuruyosun ve hepsi o kadar tatlı ki. Ne zaman konuşacak diye beklediğim günler rüya gibi. Sanki sen hep konuşuyordun. Doğduğundan beri hem de.
Artık hafta sonunun bilincine de varmaya başladın yavaş yavaş. Cumartesi sabahı benim işe gitmediğimi görünce çok mutlu oluyorsun. Annem gitmemiş burdaymış diyorsun. Bol bol miskinlik yapıyoruz seninle. Yatakta çizgi film izliyoruz. Zıplıyoruz kuduruyoruz. Sonra senin kahvaltı serüvenin başlıyor. Bayağı zorlu geçen bu mücadeleyi kazanan ben olursam çok mutlu oluyorum. Baban yarım gün çalıştığı için öğleden sonra da o katılıyor bize. Hafta sonlarımız artık senin isteklerine göre şekillenir oldu. Alışveriş merkezlerine gidiyoruz jetonlu oyuncaklara binmeye bayılıyorsun. Havalar ısınınca açık havada gezmek de çok zevkli olacak inanıyorum. Hem park sezonunu da açmış olduk. Hava güzel oldukça çıkıyoruz.
Huysuzluğun büyük ölçüde azaldı. Geçen ay çok zorlamıştın bizi. Ama bu ay maşallahın var. Söz dinleyen uysal kuzu oldun yine. Arada sapıttığın oluyor ama o kadarını da mazur görüyoruz artık:)
Dün akşam çok hoşuma giden bir cümle sarfettin yine. Saçını taradın. Aynaya baktın. Sonra koşa koşa babanenin yanına gittin. Babane bak annem gibi oldum çok güzel oldum dedin:)) Demek ki kızım beni güzel buluyor bana benzemek istiyor diye sırıttım kendime kendime uzun bir süre.
Yaz geliyor ve ben senin de içinde olduğun bir yaz tatilinin hayalini bile kurmaya bayılıyorum.
Seni çok seviyorum eylüşkomm nice 32 aylara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder