Kasım 27, 2008
Çok talihsiz bir kaza geçirdin anneciğim. Kazanın ayrıntılarını buraya yazmayacağım. Her ayrıntıyı en ince detayına kadar hatırlıyorum ve ömrümün sonuna kadar da unutmayacağım zaten. Sadece şunu bil canından can kopmanın ne demek olduğunu yaşadım ben. Çığlık atarken bir an kendi sesimi duyamadım sonra acaba rüya mı görüyorum dedim hani rüyada duymaz ya insan kendi sesini. Ama ne yazık ki rüya değildi. Kabustu evet kabusların en karası, ama gerçekti işte. Sen kucağımdaydın, çaresizdin, ağlıyordun. Güçlü olmak zorundaydım. Bacaklarımın titremesini durdurmak, nefes almak zorundaydım. Bayılmamalıydım bana ihtiyacın vardı. Annesi kim dediler benim diye cılız bir ses çıktı dudaklarımdan. Yoğun bakımda yanında bir tek siz kalabilirsiniz başkasının girmesi yasak. Babana ben dayanamayacağım dedim bacaklarım beni taşımıyor sanki, nefes alamıyorum, yüreğim dayanmıyor ölüyorum ben, kalamam yanında dedim. Ne kadar da bencilceydi. Baban beni kendime getiren sözleri söyledi. Sen dedi annesin ve güçlü olmak zorundasın bebeğimizin sana ihtiyacı var dimdik ol ve onun yanına koş şimdi, sen çok güçlü bir annesin. Silkindim ve yanına koştum. Çok çok zor bir üç gece geçirdik sen ağladın ben ağladımm... Sen sustun ben daha çok ağladım. Sen gözümün içine baktın ben kahroldum. Elimden hiç birşey gelmiyordu sadece dua ediyordum ve hıçkırıklarımı bastırıp sana şarkı söylüyordum. Üç günün sonunda açtın gözlerini ağlamıyordun artık yüzüme baktın sonra hastane odasını inceledin. Sonra gülümsedin anneciğim. Hayatımda hiç bu kadar sevindiğimi hatırlamıyorum ben, hiç bu kadar değerli bir hediye aldığımı da. Bu kez mutluluktan ağlıyordum. Uçuyordum sanki hem ağlıyor hem kahkaha atıyordum. Sonra küçük bir çikolata verdim eline afiyetle yedin onu. Sonra da başka mamalar yedik. En sevdiğin yayla çorbası. İlk kez mama yiyormuşsun gibi her kaşıkta dünya benim oluyordu. Sonra günler geçmeye başladı. Günbegün daha iyi oldun. Doktordan iyi haberlerini aldıkça daha çok mutlu oldum. O kara geceden sonraki 27. gün bu gün. Hala hastanedesin. Ama iyisin artık. Gülüyor dolaşıyorsun. Doktorların ve hemşirelerin göz bebeği oldun. Seni çok seviyorlar. Ben bir hafta kesintisiz kaldım yanında. Bir haftanın sonunda gündüzleri babaannen baktı sana geceleri ben işyerinden direkt yanına geliyorum. Dilerim günlüğündeki tek acı hatıramız bu olur. Sınavların en büyüğünü verdim ben. Allah kimseye yaşatmasın, bütün melekleri korusun. Bir daha böyle acı göstermesin. Çok seviyorum seni canımı canına katacak kadar çok...
Kaydol:
Yorumlar (Atom)
