Bu gün artık tam 18 aylıksın. Artık dolu dolu bebeğim 1,5 yaşında diyebilirim. Anne yine o klişe cümleyi söyleyecek ama gerçekten ben hiç anlamadım nasıl da geçti. Zamanın bu kadar hızlı akması bazen dehşete düşürüyor beni. Senin bir gün ellerimden uçup gideceğin düşüncesi gözlerimin bir anda dolmasına sebeb olabiliyor. Büyümeni, boy atmanı, saçlarının uzamasını sevinçle karşılıyorum ama bi yandan da zaman geçmesin hep kucağıma sığacak kadar küçük kal istiyorum.
Büyüyorsun bebeğim. Hayata karşı o kadar heveslisin ki. Gözlerindeki bitmek tükenmek bilmeyen o merak ifadesiyle atılıyorsun her yeni güne. Herşeye dokunmak, herşeyi öğrenmek, herşeyin tadına bakmak istiyorsun. Belki bu yüzden uyumayı sevmiyorsun bu kadar. Uyumak yerine uyanık kalıp öğrenmeye devam etmek istiyorsun kimbilir.
Söylediğimiz herşeyi anlıyorsun. Henüz tam anlamıyla cümle kurmaya başlamadın ama hareketlerinle her istediğin şeyi anlatabiliyorsun artık. Hatta zaman zaman kapının çalışını biz duymuyoruz sen duyuyor ve bize haber veriyorsun o derece:)
Bebeklerinle ilgilenmeyi onları besleyip altını almayı sonra sallayıp uyutmayı çok seviyorsun. Uyuttuktan sonra da şşş diye parmağını ağzına koyup bizi sessiz olmamız konusunda uyarmayı da ihmal etmiyorsun:) Küçük tencerelerinde biberonundan su dökerek yemekler yapıyor bize de ikram ediyorsun. Senin bu küçük anne hallerini çok seviyorum.
Çoğu zaman da bir erkek çocuğu gibi hareketlisin ama. Tırmanmak, koşmak, kumandaların içini söküp kurcalamak da en sevdiğin oyunlardan.
Kişiliğinin belirgin özelliklerini çok net ayırdedebiliyoruz artık. Eylül bunu sever diyoruz mesela, ya da bundan hiç hoşlanmaz. En sevdiğin yemek babaannenin yaptığı yayla çorbası. Meyve yemeyi çok seviyorsun. Bol bol su içiyorsun. Bebekliğinden beri yemek seçmeyen, iştahı yerinde bir çocuksun. Yalnız bu aralar üstüste azı dişi çıkarman sebebiyle yemek konusunda biraz üzüyorsun beni. Bu durumun geçici olduğunu düşünüyor ve fazla endişelenmiyorum.
İnatçısın. Aklına koyduğunu mutlaka gerçekleştiriyorsun. Bu durum beni bazen korkutsa da bu huyunu benden aldığını düşünüyorum:) Baban gibi sakin bir duru su değil, annen gibi dalgalı ve hırçınsın.
Uykuyu hala sevmiyorsun. Seni uyutmak hiç kolay olmuyor bebeğim. Senin de normal bebekler gibi saat onda uyuyacağın günleri sabırla bekliyorum.
Kalem tutmayı o kadar güzel beceriyorsun ki. Kalemi ilk kez eline verdiğimde sanki yıllardır kalem tutuyormuşsun gibi beni şaşırtmıştın. Sol elini kullanmayı tercih ediyorsun. Kalem tutarken de kaşık tutarken de sol elini kullanıyorsun.
Dans etmek hala en çok sevdiğin oyunlardan biri müzik senin için çok önemli.
İşte böyle anneciğim 1,5 yaşına bastığın bu gün gözlerinin içindeki zeki pırıltıların hiç kaybolmamasını diliyorum. Senin için en iyisini, en tatlısını, en güzelini istiyorum. Seni çok seviyorum. Kızım, kuzum, herşeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder