Konuşmaya başladın ve kelimeler inci taneleri gibi dökülmeye başladı dudaklarından. Ben bu konuda geç kaldığını düşünürken, her bir tarafta bununla ilgili türlü türlü dert yanarken; sen bir anda konuşmaya karar verdin. Ve arayı kapatmaya çalışırcasına o kadar hızla ilerletiyorsun bu yeni becerini. Bizi her gün yine hayretten hayrete sürüklüyorsun. Senin ağzından, senin kelimelerini duymak öyle güzel ki. Aylardır beklediğim şey gerçekleşti ve ben ağzım kulaklarımda dinliyorum sohbetlerini. Artık hissetiklerini anlatabiliyorsun bize. Ayağını bir yere çarptığında "acıdı" diyorsun mesela:) Ya da karanlık olduğunda "korktum"...
Son üç gündür biraz hastaydın. Pazartesi günü öğlen uykusundan kulağım ağrıyor diye uyanmışsın babaannen bu mu diye sorduğunda hayır bu diye ağrıyan diğer kulağını göstermişsin. Babaannen beni aradı ben işten erken çıktım ve apar topar hastaneye götürdük seni. Doktorun muayenesi sonucu iltihaplanan kulağın senin gösterdiğin kulaktı. Bu bizim için bir dönüm noktası. Çünkü ilk kez ağrıyan bir yerini ağlayarak da olsa bize kendin söyledin. Neyse ki çok ciddi bir durum yokmuş. İltihap başlangıcıymış gribe bağlıymış. İlaçlarını kullanmaya devam ediyoruz. Şimdi iyisin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder